Tahta Ev
Febyo Taşel, Saro Secikyan
Ömrüm yeter mi sevmeye
Şu kalbime hükmetmeye
Masumane bir aşk için
Ölüp ölüp dirilmeye
Tazelendi anılar
Farkedilmedi yıllar
Yüz yıllık tahta evin
Hatırası beni sarar
Bir yangın çıkmış evimde
Ben bu ateşin külünde
Zor toplamışım kendimi
Şimdi de sen mi geldin
Gelme, görme, bilme, sevme
Dayanmaz kalbim yeni sefere
Zor dayanmışım bugüne
Şimdi de sen mi geldin
Ne desem ah
Hoşgeldin
Vefa eder mi görmeye
Mutlu bir son gibi bize
Yoksa hüsran mı olacak
Geçmiş zaman gibi yine
