Ballada R.

Byłem ptakiem na mostach,
Co się w niebo chce dostać
I spadałem z hukiem aż na dno.

Byłem światła grą, cieniem,
Obcym w lustrze imieniem
I pytałem lustra: To jest kto?

Ale nawet u rozpaczy czarnych dni
Powtarzałem w duchu: Panie, dzięki ci

W domach nocy i w nawach,
Byle szczęścia móc zaznać,
Byłem gotów siebie wyrzec się.

I wracałem nad ranem,
W pustym ciele spał zamęt,
A zabawki mną bawiły się.

Ale nawet na klęczniku ciężkich dni
Powtarzałem w duchu: Panie, dzięki ci

Byłem tam, gdzie duch ziemi
Chytrze bawi się nami,
Mówi: Zobacz, możesz zdobyć świat!

Biegłem po dotyk dłoni,
Po paproci kwiat, po nic,
Teraz nagle mam 50 lat.

Ale póki mi nie braknie nowych dni
Będę mówił w duchu: Panie, dzięki ci

Ale póki mi nie braknie nowych dni
Będę mówił w duchu: Panie, dzięki ci
Dzięki ci, Panie