Ghoghnoos

مثل ققنوس بالا سرتم
هربار که اسممو به زبون میاری
مثل سایه دنبالت راه میامو
شبا تو خوابت تصویر منو داری
مثل ققنوس بالا سرتم
هربار که اسممو به زبون میاری
مثل سایه دنبالت راه میامو
شبا تو خوابت تصویر منو داری
کفشاتو بپوش
دنبالم راه بیا
بذار حرفامو بگم تو َم یکم خوابیا
افتادیا
از بالای فکرت
انقده که کثیف و چرکن افکار و ذهنت
به سرم زده
فردا صبحو نبینی
از دید من تو بیخودترین موجود زمینی
حرفاتو واسه خودت نگه دارو سکوت کن
از بالای فکرت سقوط کن
انتخاب شدم بین همتون چون فرق داشتم
نور شدم وسط دوره ی سیاهی‌چون درک داشتم
کوه الماس ساختم از خودم بسکه صبر داشتم
گلای خونمونو ببین همرو خودم با عشق کاشتم
من فرق داشتم
که امروزو فردا و گذشتمو از جلو چشمت ورداشتم
مثل ققنوس
بالا سرتم
هربار که اسممو به زبون میاری
مثل سایه
دنبالت راه میامو
شبا تو خوابت تصویر منو داری
مثل ققنوس بالا سرتم
هربار که اسممو به زبون میاری
مثل سایه دنبالت راه میامو
شبا تو خوابت تصویر منو داری
منمو یه دلِ خوب با یه مغز خراب
که ممکنِ از توش هرچیز چرکی درآد
سرم پایین اما نگام مثل عقاب
شاید از دهنمم گوله درآد
منمو یه دل سیر
صدای سکوت
منمو حواشی
منم همش فکر سقوط
منم که پاک میکنم زمینو ازت بره
تا دیگه جایی نپیچه افکار کسشرت
من پُر فکرای منفی ودورم آدمای گوه
من پله واسه رشد همه حتی خود توِ گوه
همه روزای اول خوب مودب و شل
یه دو روز که میگذره میگن
یارو دچار عقده شد
ولی زمین پر از مثل تو
مفت خورو بی ارزش
انقده زیادین یارو دوزار بیرزه نمیرسه قدش نمیرسه حقش
چون تو حلقوم توِ لعنتی گیره
رویا حقشو میکشه بیرون از تو حلقومت
چون از کابوس سیره
مثل ققنوس
بالا سرتم
هربار که اسممو به زبون میاری
مثل سایه
دنبالت راه میامو
شبا توخوابت تصویر منو داری
مثل ققنوس بالا سرتم
هربار که اسممو به زبون میاری
مثل سایه دنبالت راه میامو
شبا تو خوابت تصویر منو داری