Vechte, Vallen En Opstoan

Barcelona, ‘t station
Drukke minse, corazon
Ik woj ligge in de branding

Ik keek ni oet, en ik veel
Dat ik doar niks an oaver heel
Kwaam dor ‘n hiele zachte landing

Vur ‘n moment ging ik umhoeg
En toen kwaam ik oeg in oeg
Met ‘n harde Spaanse vloor
Ik vulde niks ik rolde door

Als enne bal di half slap
Langzaam stuitert van de trap
Leaggeloepe, half vol
Eindigt teage enne poal

Niks gebroake niks gescheurd
‘T waas meej al zo duk gebeurd
‘T waas eigenlijk wal lekker

De alde stroat die vulde werm
Ving meej op met oape erm
En toen inens als enne wekkerrrr

‘R zwarte hoar, ‘t goud dat blonk
En ‘r stem zoeals ze klonk
En ‘r oege toen ze zei:
Ik leas ow toekomst, kom mar mei

Doar zate weej teageoaver elkaar
Enne glaze bol in ‘t midde
Ze makte nog ierst 'n exotisch gebaar
Toen vroog ik an eur: wat zidde?

En ze zei: ik zij, ik zij
Geej begint altied opnij
Vechte, valle en opstoan

Ik knikte en ik keek ‘r aan
‘T begint altied van veur af aan
Vechte, valle en opstoan

Hand an de ploog, ik kreeg wat ik vroog
De rug recht, de schouders d'r onder
Ni zeure, begin, ‘t het genne zin
Ge wacht tevergeafs op ‘n wonder

D'r kwaam muziek dor de stroate
De zon, dor ‘t glaas in loed
We bleve same nog wat proate
En toen ware weej d'r oet

Ik laag op de Spaanse grond
En de cirkel di waas rond
We woste zeker: ‘t bestiet
Dat ‘t verder giet

Altied, wat ge ok dut, blief ‘t vertrouwe beware
Vergeate, verloate, bedroage of blut
Noeit mier d'n hoap loate vare

Hand an de ploog, ik kreeg wat ik vroog
De rug recht, de schouders d'r onder
Ni zeure, begin, ‘t het genne zin
Ge wacht tevergeafs op ‘n wonder

Hand an de ploog, ik kreeg wat ik vroog
De rug recht, de schouders d'r onder
Ni zeure, begin, ‘t het genne zin
Ge wacht tevergeafs op ‘n wonder