Ula

Myślę że to przeze mnie a dokładnie przez to że w Ciebie zwątpiłem
I karając mnie jej odbierasz siłę
Znów mnie doświadczasz
A włoski Trydnet pozostaje w kwestii marzeń odepchnięty na margines
Czwartek myślę o biopsji o tym jak odszedłem
O tym że sukinsyn jak ja też kiedyś był dzieckiem
Czytam o dwudziestodwulatkach z nowotworem na węźle
I czekam z nadzieją że nic nie jest pewne
Boże wejdź ze mną w układ moje życie zamiast jej
Mój ból i cierpienie zamiast jej szklanych łez
Przecież kiedy mówiła że nie chce żyć
To robiła mi na złość bo chciała żebym przy niej był
Najpierw straciłem dla niej głowę potem życie
Daty zapisane w gwiazdach emocje w atłasie szyte
Teraz lecimy w dół byliśmy na samym szczycie
I płoniemy w obrocie wspólnych bitew
Nie boje się wziąć za rękę naszych chorób
Nie umiem żalić się ale dam Ci ramię pod krople jak ołów
Proszę zrozum że trzeba mi wszystko pokazać
Powiedzieć przyjedź bądź jesteś mi potrzebny nadal
Naprawdę nie wiem dokąd prowadzi autostrada
I czy na końcu drogi jest coś więcej niż prawda o nas samych
Człowieka wzlotach i upadkach
Ale między nami nie może być jak jest do diabła!
Musisz się określić czy mam iść z Tobą Mała
I być z Tobą od dziś do końca świata