Βήματα Χαμέvα

Ένα αυτό για 'σένα
Αυτό για 'σένα
Για 'μένα
Ένας για όλους κι όλοι για έναν
Ένα
Αυτό για 'σένα
Νύχτα
Ένα
Αυτό για 'σένα

Ήτανε νύχτα κι έβρεχε ήμασταν κι οι δυο πίτα
Κι όμως όλο και πιο κοντά κάτι μας έφερνε
Είχες εκείνο το βλέμμα που με παρέσερνε
Μια παράξενη γαλήνη γύρω σου που με παρέλυε
Μικρό κορίτσι με τα βήματα χαμένα
Σε περιμένω να 'ρθεις κάτω από τ' αστέρια
Έχω στην πλάτη φτερά μα κομμένα χέρια
Κάνε τη Σελήνη ταξίδι μας χαμογέλα
Κράτα με φύγαμε ταξίδι στο άγνωστο
Αγάπα με δίχως αύριο μες στο άπειρο
Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με πάει απόψε πόνεσα
Κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στυλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα
Φόρεσα τη μάσκα του Rio και πυροβόλησα το χρόνο
Λιγοστεύει τ' οξυγόνο
Στ' αρχίδια μου για 'σένα το ζω
Φυλακτό σ' έχω λίγο πιο κάτω από τον ώμο μου
Για 'σένα το ζω
Φυλαχτό σ' έχω λίγο πιο κάτω από τον ώμο μου

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με πάει απόψε πόνεσα
Κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στυλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα
Φόρεσα τη μάσκα του Rio και πυροβόλησα

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με πάει απόψε πόνεσα
Κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στυλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα
Φόρεσα τη μάσκα του Rio και πυροβόλησα

Βαδίζω σ' ένα τόσο σκοτεινό μέρος
Παραλογίζομαι σ' ένα τόσο πυκνό νέφος
Ψάχνω το δρόμο
Καταναλώνω αλκοόλ σκέτο και διαφεύγω
Ταξιδεύω σε μονοπάτια παράξενα
Το φόντο μαύρο
Γύρω μου δέντρα με αλλόκοτες μορφές αλλάζουνε χιλιάδες χρώματα
Εκατομμύρια ακανόνιστες φωσφόριζε γραμμές ξεμυτάν' από τα πατώματα
Χορεύουν δίπλα μου σκιές μα δε βλέπω γύρω μου σώματα
Μόνο μια λάμψη από κάποια σπάνια πετρώματα
Ψυχή μου βάστα μα καρδιά οπότε γουστάρεις σπάστα
Θ' αλλάξουμε σε ουράνια σώματα εγώ κι εσύ
Αυτήν την τελευταία πανσέληνο του Σεπτέμβρη
Είναι η πρώτη μας ανατολή μαζί
Θα φθάσουμε εκεί
Εκεί που δεν έφτασε ούτε ένα αστέρι
Σε μέρη που δεν πετούν οι αγγέλοι
Το ζω μαζί με το υπόλοιπο Bong
Και πλάτη-πλάτη με τον Μο και Μάνι Μάνι και Μο
Βαδίζουμε το δρόμο που δεν έχει γυρισμό
Δε με νοιάζει να πεθάνω ρε
Ρε δε με νοιάζει να πεθάνω θα πάω κι όπου βγω
Ρε δε με νοιάζει να πεθάνω θα πάω κι όπου βγω
Δε με νοιάζει να πεθάνω θα πάω και όπου βγω

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με πάει απόψε πόνεσα
Κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στυλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα
Φόρεσα τη μάσκα του Rio και πυροβόλησα

Νύχτα στη σοφίτα μονάχος κι όπου με πάει απόψε πόνεσα
Κι έβαλα το στυλ που μου πάει
Αυτό το στυλ που μεθάει
Τη νύχτα φόνισσα
Φόρεσα τη μάσκα του Rio και πυροβόλησα