Diana

Βγάλαμε όλοι νύχτα μαζί γκρεμίζαμε κάστρα
Είχα το νου σιγά μη πετούσε με τα άστρα
Και γύρω γύρω νεκροί με χιλιάδες μάτια
Σπάνε κρυστάλλους τα μαγικά μου παλάτια
Στην παγωμένη μου γη δίπλα ζούσαν πάντα
Με μια πληγή ανοιχτή χιλιάδες σημάδια
Μα ξημερώνει νωρίς και βγαίνουμε κάρτα
Υπνοτισμένοι βαθιά δεμένοι με μάγια
Μετά γυρίζω ξανά σε ένα γκρίζο background
Το σκοτεινό μου κεφάλι στοιχειώνει πάρκα
Μα να το ζήσεις μαζί μου κι ακολούθα να
Όταν ότι πάει μπροστά από μένα κράτα
Μετά χτυπάει η καρδιά φοράει τη μάσκα
Βγαίνει πανσέληνος πάνω από την Αλάσκα
Έχω τα μάτια κλειστά μα βλέπω με κιάλια
Παιδί της πόλης αυτής μα δεν βγαίνω πάντα

Μα καταβάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτή τη νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες'το κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά

Μα καταβάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτή τη νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες'το κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά

Μετά γυρίζω δειλά βράδια
Λίγο πιο πάνω απ'τη γη μα δεν νιώθεις ζάλα
Δεν με κοιτάζει ξανά παγωμένη λαλα
Μα δεν λυγίζω ποτέ σκοτεινό μου κάρμα
Πέφτω μαζί σου ξανά μα σιγά το πράγμα
Και γύρω δαίμονες ψαχουλεύουν σαν να
Αναρουφάνε την σκόνη μοιράζουν χάδια
Μα στην καρδιά τους βαθιά όλα τόσο άδεια
Μείναμε μόνοι στην ναρκωμένη κοιλάδα
Με δυό μικρά μυστικά πίσω από τα μάτια
Λίγο πιο πάνω απ'τη γη μα δεν νιώθω καλά
Όσο χτυπάει η καρδιά να σπάσει τη γυάλα
Είναι ξημέρωμα δεν την παλεύω μάνα
Το σκαλωμένο μυαλό μου γυρίζει μπάρα
Αν είναι απόψε να πέσουμε από την σκάλα
Να πέσω κάτω μαζί σου να νιώσεις κι άλλα

Μα καταβάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτή τη νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες'το κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά

Μα καταβάθος είμαι πιο ρομαντικός
Αυτή τη νύχτα δεν με βγάζει πουθενά
Μια παιδική ανεμελιά μες'το κεφάλι
Όσο χτυπάει η παγωμένη μου καρδιά