Ο Τζαννής

Έμειν' η παρέα ορφανή
Χάσαμε τισ άλλεσ το τζαννή
Που άνοιγε τα χέρια του
Κι όλη τη γησ αγκάλιαζε
Και το ντουνιά τον ψεύτη
Δεν τον λογάριαζε

Δώστε στον άνεμο σκοινί τα σύννεφα να δέσει
Βρέχει ο κουτσο φλέβαροσ και θα μασ το πονέσει
Βρέχει ο κουτσο φλέβαροσ και θα μασ τον πονέσει

Τώρα μένουμ' όλοι σιωπηλοί
Μέσα στο κουτούκι του βελλή
Και ψάχνουμε τα μάτια του
Τα μάτια τα γελούμενα
Που μασ τα πήρε η νύχτα
Καλά καθούμενα

Δώστε στον άνεμο σκοινί τα σύννεφα να δέσει
Βρέχει ο κουτσο φλέβαροσ και θα μασ τον πονέσει
Βρέχει ο κουτσο φλέβαροσ και θα μασ τον πονέσει