คอยไม่มา มาไม่คอย
นั่งคอยรถเมล์ไม่รู้เมื่อไหร่จะมา
ก็เซ็งนักหนาเสียดายเวลาหายใจ
หลายคันผ่านมาไม่ใช่คันที่จะไป
โอ้ย เมื่อยหัวใจ
อิจฉาใครใครเขาได้ไปก่อน
เหมือนคอยเข้าใจไม่รู้เมื่อไหร่จะเจอ
ได้แต่ชะเง้อเรื่อยไปด้วยใจรุ่มร้อน
เรื่องมากตรงไหนแค่อยากเจอคนแน่นอน
ได้แต่กอดหมอนเมื่อไหร่หนอเราจะโชคดี
สมควรจะเจอกันแล้ว
สมควรจะมาได้แล้วใช่ไหม
ฉันกำลังมีไฟก็อยากจะรักสักที
อยากจะมีคนเอาใจจับมือกันไปคงสุนทรี
ยิ่งคิดยิ่งอยากมีเมื่อไหร่จะมา
นั่งคอยรถเมล์ก็คิดถึงใจตัวเอง
อารมณ์มันเซ็งเบื่อดวงชะตาเชื่องช้า
คันที่เฝ้าคอยทำไมหนอยังไม่มา
ไอ้คันที่มาเดี๋ยวมา เดี๋ยวมา ก็ไม่ได้คอย
สมควรจะเจอกันแล้ว
สมควรจะมาได้แล้วใช่ไหม
ฉันกำลังมีไฟก็อยากจะรักสักที
อยากจะมีคนเอาใจจับมือกันไปคงสุนทรี
ยิ่งคิดยิ่งอยากมีเมื่อไหร่จะมา
นั่งคอยรถเมล์ก็คิดถึงใจตัวเอง
อารมณ์มันเซ็งเบื่อดวงชะตาเชื่องช้า
คันที่เฝ้าคอยทำไมหนอยังไม่มา
ไอ้คันที่มาเดี๋ยวมา เดี๋ยวมา ก็ไม่ได้คอย
คนที่เราคอย หลงคอย หลงคอย ทำไมไม่มา
