Midnight Crisis
เหมือนทุกๆคืน ที่มันผ่านมา
ทุกวินาที ผ่านไปช้าๆ
คล้ายว่าทุกคืนเป็นคืนที่ยาวนาน
เหมือนฉันหลงทาง ในกาลเวลา
รอให้กลางคืนผ่านไปช้าๆ
ดั่งถูกสาปเอาไว้ไม่ให้ฉันหลับตา
เข็มนาฬิกานั้นมันดูเหมือนไม่เคลื่อนไหว
เหมือนว่าเวลามันไม่เดินไปสักเท่าไหร่
ทุกคืนเมื่อฟ้ามืดลงเมื่อไหร่ ได้แต่คิดถึงเธอ
ก็ในคืนนี้ เป็นอีกคืนที่ฉันไม่ยอมหลับ
เป็นเวลาที่ฉันต้องจมกับรักที่ผ่านพ้นไป
อยากลืมเท่าไหร่ ฉันยังจดจำ
นานเท่าไรที่ฉันไม่เคยหลับ
รอเท่าไรเธอก็ไม่คืนกลับ
ตั้งแต่เธอหายไป ทุกคืนก็ถูกใช้เพื่อคิดถึงเธอ
รอให้เวลาลบภาพวันวาน
คงมีสักวันที่หลับได้ลง
แม้ว่าวันนี้ยังคงทรมาน
เข็มนาฬิกานั้นมันดูเหมือนไม่เคลื่อนไหว
เหมือนว่าเวลามันไม่เดินไปสักเท่าไหร่
ทุกคืนเมื่อฟ้ามืดลงเมื่อไหร่ ได้แต่คิดถึงเธอ
ก็ในคืนนี้ เป็นอีกคืนที่ฉันไม่ยอมหลับ
เป็นเวลาที่ฉันต้องจมกับรักที่ผ่านพ้นไป
อยากลืมเท่าไหร่ ฉันยังจดจำ
นานเท่าไรที่ฉันไม่เคยหลับ
รอเท่าไรเธอก็ไม่คืนกลับ
ตั้งแต่เธอหายไป ทุกคืนก็ถูกใช้เพื่อคิดถึงเธอ
ก็ในคืนนี้ เป็นอีกคืนที่ฉันไม่ยอมหลับ
เป็นเวลาที่ฉันต้องจมกับรักที่ผ่านพ้นไป
อยากลืมเท่าไหร่ ฉันยังจดจำ
นานเท่าไรที่ฉันไม่เคยหลับ
รอเท่าไรเธอก็ไม่คืนกลับ
ตั้งแต่เธอหายไป ทุกคืนก็ถูกใช้เพื่อคิดถึงเธอ
