เธอก็รู้
ได้โปรดอย่ายื่นมือของเธอมาให้ฉัน
ฉันเองรู้ตัวว่าฉันเลว
ก็ปล่อยให้ฉันยืนที่เดิมที่ก้นเหวไม่ควรต้องมาสนใจ
เก็บมือที่บอบบาง
เก็บมือของนางฟ้าฉันไม่กล้า ฮื้อ จะฉุดไว้
เก็บมือนั้นกลับไป
อย่าให้ต้องเปรอะเปื้อนไปมากกว่านี้
ไปอยู่กับแสงเดือนแสงดาวที่สุดฟ้าแล้วเราไม่ควรพบกัน
เมื่อคนตั้งมากมายเขามองเธอกับฉันไม่ควรคู่กันเท่าไร
เก็บมือที่บอบบาง
เก็บมือของนางฟ้าฉันไม่กล้า ฮื้อ จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย
แต่เธอรู้บ้างไหมเธอว่าบนฟ้าฉันคงไม่มีวาสนา
จะขึ้นไป
ขึ้นไป
ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไหร่ก็เท่านั้น
เก็บมือที่บอบบาง
เก็บมือของนางฟ้าฉันไม่กล้า ฮื้อ จะฉุดไว้
ขอบคุณที่ห่วงใย
แต่เธอรู้บ้างไหมเธอว่าบนฟ้าฉันคงไม่มีวาสนา
จะขึ้นไป
ขึ้นไป
และฉันรู้ว่าฉันควรอยู่ตรงไหน
เพราะเธอแสนไกล
ต่อให้ฉันรักเธอเท่าไรก็แค่รัก
รักคำเดียวเท่านั้น
รักคำเดียวเท่านั้น
รักเพียงเธอมากมายสักเท่าไร
ไม่อาจพาฝันถึงฝั่ง จะพาฝันถึงฝั่ง
เมื่อเรานั้นมันต่างมันห่างกันแสนไกล
เธอก็รู้
