อยากจองที่ว่างข้างๆเธอ
อาจเป็นเพราะมีหัวใจ
ชีวิตเลยมีความเหงา
เธอเป็นเหมือนกันหรือเปล่า
รู้สึกเหงาอย่างที่เขาว่า
ทุกวันต้องเดินเดียวดาย
ไม่มีใครไว้คอยสบตา
ยามใดที่ใจเหนื่อยล้า
หาคนเคียงบ่าปลอบใจไม่เห็น
เพื่อนบอกนี่คือไข้ใจ
อยากให้หายต้องไปมีแฟน
เลยอยากกุมมือเธอแน่นแน่น
ควงเธอแทนความเหงาเช้าเย็น
แต่ความจริงเท่าที่ทำได้
แค่ยิ้มให้อย่างที่เธอเห็น
คำพูดแทนใจเน้นเน้น
แบบตรงประเด็นไม่เคยเอ่ยไป
อยากจองที่ว่างข้างข้างเธอ
อยากคบอยากเจอ
อยากมีเธอเดินเคียงใกล้ใกล้
เมื่อโลกกลมกลม
โน้มถ่วงเราเจอกันจนได้
ปล่อยเธอผ่านไป
แล้วอีกชาติไหนจะได้เจอกัน
เลยอยากจองที่ว่างข้างข้างเธอ
เสียงใจละเมอ
ว่าใช่แล้วเธอคือคนในฝัน
ให้พรหมลิขิต
ทำงานข้างเดียวหัวใจก็หวั่น
เลยส่งสายตาถามกัน
ที่ว่างตรงนั้นจองได้หรือเปล่า
หากใจสองเราตรงกัน
สิ่งที่ฝันมีลุ้นขึ้นมา
ช่วยบอกใบ้ได้ไหมว่า
คนคุ้นหน้าอย่างเธอก็เหงา
อยากส่งให้เธอมากกว่า
แค่สายตาทุกค่ำทุกเช้า
อยากเข้าไปเลยที่ความเหงา
เติมคำว่าเราเป็นแฟนได้ไหม
อยากจองที่ว่างข้างข้างเธอ
อยากคบอยากเจอ
อยากมีเธอเดินเคียงใกล้ใกล้
เมื่อโลกกลมกลม
โน้มถ่วงเราเจอกันจนได้
ปล่อยเธอผ่านไป
แล้วอีกชาติไหนจะได้เจอกัน
เลยอยากจองที่ว่างข้างข้างเธอ
เสียงใจละเมอ
ว่าใช่แล้วเธอคือคนในฝัน
ให้พรหมลิขิต
ทำงานข้างเดียวหัวใจก็หวั่น
เลยส่งสายตาถามกัน
ที่ว่างตรงนั้นจองได้หรือเปล่า
ให้พรหมลิขิต
ทำงานข้างเดียวหัวใจก็หวั่น
เลยส่งสายตาถามกัน
ที่ว่างตรงนั้น
จองได้หรือเปล่า
