รักเสมอไม่ว่าอยู่ไหน

แสงดาว ส่องกระทบใจเหงาที่ริมหน้าต่าง
ใจบางบาง
ยังขาดคนร่วมทางเหน็บหนาวเหลือเกิน
อ้อมแขนความฝันโอบรากเราแรมทางห่างเหิน
ยามที่เดินเกี่ยวก้อยกับเงามันเหงาเกินพอ

หัวใจ
ยังเก็บรักเอาไว้ใส่กลอนแน่นหนัก
น้ำเหนือหลาก
จนลมหนาวย่างเยือนก็ยังเฝ้ารอ
คนอยู่ทางนั้นส่งสายตาหวานให้ใครบ้างหนอ
สงสารคนรอสักหน่อยนะเธออย่าทำร้ายใจ

อยากให้เราสองช่วยดูแลกันด้วยความคิดถึง
เหนื่อยล้าช่วยดึงด้วยคำคำหนึ่งว่ายังห่วงใย
อยากให้เธอรู้ยังรักเสมอไม่ว่าอยู่ไหน
แสงดาวในใจส่องไฟดวงน้อยยังคอยรักเธอคืนรัง

อยากให้เราสองช่วยดูแลกันด้วยความคิดถึง
เหนื่อยล้าช่วยดึงด้วยคำคำหนึ่งว่ายังห่วงใย
อยากให้เธอรู้ยังรักเสมอไม่ว่าอยู่ไหน
แสงดาวในใจส่องไฟดวงน้อยยังคอยรักเธอคืนรัง

ค่อนคืน
ยังยืนกอดใจเหงางงมองดาวหนาวหมอก
ดาวหลายดอกหล่นลงจากกิ่งฟ้าร่ำลารุ่งราง
สอดความคิดถึงไว้ใต้ปลอกหมอนปักลายอ้างว้าง
คนที่ไกลห่างต้นเหตุความเหงาเธอหลับหรือยัง
คนที่ไกลห่างต้นเหตุความเหงาเธอหลับหรือยัง