นายฮ้อยแรงงาน

ข้ามลำตะคลองด้วยลำแข้งลำขา
ที่ถูกสร้างมาเพื่อสู้งานหนัก
สะพายชีวิตบนทางลำบาก
อนาคตฝากไว้กับโชคชะตา
จากความหลังจากท้องนา
แผ่นดินหอมอีเกิ้งเดือนดาว

เข้าสู่โรงงานห้างใหญ่ห้างน้อย
ชีวิตซ้ำรอยยังเป็นเหมือนเก่า
เหนื่อยยามใดคิดฮอดบ้านเฮา
เป็นอยู่อย่างนี้
เส้นทางของคนพลัดบ้าน

มาเป็นนายฮ้อยเร่ขายแรงงาน
เป็นลูกอีสานกำปั้นแก่นหล่อน
อาศัยซอกเมืองมหานคร
ปลูกต้นฝันด้วยน้ำพักน้ำแรง

มาเป็นนายฮ้อยนายฮ้อยแรงงาน
สัญชาติอีสานคนหัวใจแกร่ง
ก้มหน้าสู้ไปแลกเงินใบแดง
ซ่อมแซมความจน
ของคนทางบ้านที่รอ

ขอความเห็นใจผู้ใหญ่เจ้านาย
อย่าเอาเปรียบหลายบางทีมันท้อ
เป็นคนเหมือนกันแค่อยู่ ตจว
ไม่ได้แบมือขอแต่เอาแรงมาขาย

มาเป็นนายฮ้อยเร่ขายแรงงาน
เป็นลูกอีสานกำปั้นแก่นหล่อน
อาศัยซอกเมืองมหานคร
ปลูกต้นฝันด้วยน้ำพักน้ำแรง

มาเป็นนายฮ้อยนายฮ้อยแรงงาน
สัญชาติอีสานคนหัวใจแกร่ง
ก้มหน้าสู้ไปแลกเงินใบแดง
ซ่อมแซมความจน
ของคนทางบ้านที่รอ

ขอความเห็นใจผู้ใหญ่เจ้านาย
อย่าเอาเปรียบหลายบางทีมันท้อ
เป็นคนเหมือนกันแค่อยู่ ตจว
ไม่ได้แบมือขอแต่เอาแรงมาขาย

นายฮ้อยแรงงาน
นายฮ้อยแรงงาน
นายฮ้อยแรงงาน
ลูกอีสานคนจน