กลับมาถามหากำลังใจ
ลมหนาวลูบข้าวรวงไหวลู่ตามแรง
ตะวันโอบแสงกอดผืนนาปลายฟ้าหน้าหนาว
กลับมาเหยียบยืนบนผืนแผ่นดินบ้านเดิมของเรา
กลิ่นหอมของอ้อมรักเก่าได้มาแนบเนาก็ยังชื่นใจ
ไปเพื่อขายแรงงานพลัดบ้านไกลถิ่น
บางวันได้ยินเสียงหัวใจบ่นกับเงาเดือนหงาย
ตื่นเพื่อแข่งขัน หลับเพื่อหยุดฝันถึงวันต่อไป
เก็บเหงากลับมาถามไถ่ถึงกำลังใจในยามล้าอ่อน
ก็รู้ว่าเธอคอยอยู่เสมอทุกลมหายใจ
ก็รู้ว่าใครสิงสู่อยู่ในหัวใจคนจร
กลับมากอบกำคำรักทุกคำที่เคยเว้าวอน
ก่อนหวนมหานครเป็นกรรมกรเหงื่อรินแลกเงิน
ลมหนาวลูบดวงใจให้ยิ่งหนาวหนัก
กุมมือคนรักอีกไม่นานนักคงต้องห่างเหิน
สองตาสบตาทวนคำสัญญาหัวใจสะเทิน
ปลายฝันที่ยังไกลเกินเธอจะร่วมเดินสู้ด้วยหรือเปล่า
ก็รู้ว่าเธอคอยอยู่เสมอทุกลมหายใจ
ก็รู้ว่าใครสิงสู่อยู่ในหัวใจคนจร
กลับมากอบกำคำรักทุกคำที่เคยเว้าวอน
ก่อนหวนมหานครเป็นกรรมกรเหงื่อรินแลกเงิน
ลมหนาวลูบดวงใจให้ยิ่งหนาวหนัก
กุมมือคนรักอีกไม่นานนักคงต้องห่างเหิน
สองตาสบตาทวนคำสัญญาหัวใจสะเทิน
ปลายฝันที่ยังไกลเกินเธอจะร่วมเดินสู้ด้วยหรือเปล่า
