ฮักสาวสะหวัน
บ่แม่นนางฟ้า
แต่น้องมาจากเมืองสะหวัน
เทียวข้ามสะพาน
มุกดาหาร-สะหวันเขต
เมืองฮุ่งเรืองรอง
ริมฝั่งของแห่งสองประเทศ
กินข้าวปุ้นมื่อบุญผะเหวด
คือสาเหตุที่เฮาชิดใกล้
ผู้งามกะด้อ
ใจอ้ายคิดต่อ
คิดฮอดผู้สาว
ผ้าซิ่นลายลาว
เสื้อยืดคอกลม
ที่เจ้าชอบใส่
ตลาดอินโดจีน
เมืองมุกดา
ทุกค่ำจำได้
นั่งซอมเฮือข้ามฝั่งลาว-ไทย
รอผู้สาวอ้ายมาพ้อหน้ากัน
อยากไปสะหวัน
สักวัน
สิได้บ่หล่า
บ่แม่นเทวดา
บ่ต้องขึ้นฟ้า
กะฮอดสวรรค์
เขาเว้า เขาส่า
อ้ายจึ่งคิดว่า
อยากมาตามนั้น
อยากสร้างตำนาน
ผู้สาวสะหวัน
บ่าวเมืองมุกดา
บ่แม่นนางฟ้า
แต่เอิ้นได้ว่า
เป็นนางสะหวัน
ฮู้เด้อทุกวัน
ที่มุกดาหาร
ผู้บ่าวคอยถ่า
ขึ้นหอแก้วส่อง
เอิ้นข้ามคลอง
สั่งน้องไปว่า
อ้ายยังจำเจ้าเคยสัญญา
สิพาอ้ายไปสะหวัน
อยากไปสะหวัน
สักวัน
สิได้บ่หล่า
บ่แม่นเทวดา
บ่ต้องขึ้นฟ้า
กะฮอดสวรรค์
เขาเว้า เขาส่า
อ้ายจึ่งคิดว่า
อยากมาตามนั้น
อยากสร้างตำนาน
ผู้สาวสะหวัน
บ่าวเมืองมุกดา
บ่แม่นนางฟ้า
แต่เอิ้นได้ว่า
เป็นนางสะหวัน
ฮู้เด้อทุกวัน
ที่มุกดาหาร
ผู้บ่าวคอยถ่า
ขึ้นหอแก้วส่อง
เอิ้นข้ามคลอง
สั่งน้องไปว่า
อ้ายยังจำเจ้าเคยสัญญา
สิพาอ้ายไปสะหวัน
