Τω αγνώστω Θεώ

Σ' είδα χθεσ το βράδυ να κάνεισ εμετό
Φύγε μου 'πεσ φίλε μου πριν γίνει το κακό
Μέσα μου κρύβω μόνο μαύρα ξωτικά
Μισώ μου 'πεσ το σώμα μου κι αρνιέμαι στα τυφλά
Κι ουρλιάζω σιωπηλά
Κι ουρλιάζω σιωπηλά

Ήταν πρωί τ' αυγούστου κοντά στη ροδαυγή
Σκοράριζεσ τον θάνατο 'κει στη δεξαμενή
Και σκούζοντασ γι' αλήθειεσ που στάζαν πανικό
Σε βρήκαν τα μεσάνυχτα ολότελα γυμνό
Να καρφώνεισ στο κενό
Να καρφώνεισ στο κενό

Η άννα μου 'πε παύλο η αθήνα είναι τρελή
Τη νύχτα είναι ολοφώτιστη τη μέρα σκοτεινή
Μ' αγάλματα κομμάτια στα μάτια τησ τα δυο
Τριγύρναε στα μουσεία μ' ένα μπάσταρδο μωρό
Κι ανάμεσα στισ πέτρεσ θυσία τω άγνωστω θεώ
Κόβει η δόλια μάνα τη γλώσσα απ' το μωρό
Τραγουδώντασ σ' αγαπώ
Τραγουδώντασ