Σεβάς Χανούμ

Σε μια φωτογραφία με το στέλιο
Σε άλλη με τη μάνα σου αγκαλιά
Σελίδεσ απ' το πέμπτο ευαγγέλιο
Μ' ακάνθινο στεφάνι στα μαλλιά

Σαμψούντα τραπεζούντα και σεβάστεια
Και τόποι ωσ τα βάθη του μοχούμ
Τησ σαλονίκησ γίνατε προάστια
Κι εσύ από σεβαστή σεβάσ χανούμ

Θα πίνω στ' όνομά μου το φαρμάκι
Θα πίνω στ' όνομά σου το κρασί
Σε ποια στροφή θα βρω το τραγουδάκι
Που πέταξεσ στο δρόμο μου εσύ

Από τη μαύρη θάλασσα καράβι
Με κόκκινα βαμμένα τα πανιά
Τουσ κήπουσ του νερού με πόνο σκάβει
Και στέλνει τόπουσ τόπουσ λησμονιά

Σε ποιο μπαξέ σου είπαν να φυτρώσεισ
Μικρό μελαχρινό μου γιασεμί
Ετών δέκα εφτά και πώσ να νιώσεισ
Πωσ όλα είναι ακμή και παρακμή

Θα πίνω στ' όνομά μου το φαρμάκι
Θα πίνω στ' όνομά σου το κρασί
Σε ποια στροφή θα βρω το τραγουδάκι
Που πέταξεσ στο δρόμο μου εσύ

Κοιμάσαι στισ κοιλάδεσ του ευόσμου
Ξυπνάσ στα περιβόλια τ' ουρανού
Κι αυτό το φτωχοκάλυβο του κόσμου
Το άφησεσ σε χέρια αλλουνού

Θα πίνω στ' όνομά μου το φαρμάκι
Θα πίνω στ' όνομά σου το κρασί
Σε ποια στροφή θα βρω το τραγουδάκι
Που πέταξεσ στο δρόμο μου εσύ
Σε ποια στροφή θα βρω το τραγουδάκι
Που πέταξεσ στο δρόμο μου εσύ