ปลายสายรุ้ง
เธอเธออยู่แห่งไหน
แหงนมองดูท้องฟ้ากว้าง
วันที่ฟ้าสีครามเปลี่ยนเป็นฤดูกาล
อบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา
อีกครั้ง
เธออยู่แห่งไหน
เธอได้ยินไหม
ฟ้าสีครามที่สองเรา
นั่งมองในวันที่สุขใจ
วันที่เหน็บหนาว
เปลี่ยนเป็นสดใส
แต่เธออยู่ไหน
จะบินกลับมาไหม
เธอได้สอนให้ฉันได้กอด
กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า
เต็มไปด้วยความรัก
มันมีค่ากว่าสิ่งใด
แต่ลมหนาวพัดมาเร็วไป
วันที่ฉันได้ทำพลาด
กอดเธอไม่แน่นพอ
เธอบินหายไป
หาหาเธออยู่ไหน
แหงนมองดูท้องฟ้ากว้าง
วันที่ฟ้าสีครามเปลี่ยนเป็นฤดูกาล
อบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา
แล้วนับต่อจากนี้
จะมีแต่น้ำตาแห่งความสุข
ที่ไหลรินออกมาด้วยไออุ่น
จากเราสองคนด้วยรัก
เธอได้สอนให้ฉันได้กอด
กอดจนหัวใจที่ว่างเปล่า
เต็มไปด้วยความรัก
มันมีค่ากว่าสิ่งใด
แต่ลมหนาวพัดมาเสียก่อน
ก่อนที่ฉันจะพูดว่าเสียใจ
ก็สายไปที่จะเอ่ยคำว่ารัก
หาหาเธออยู่ไหน
ฉันยังคงรอเธออยู่
วันที่ฟ้าสีครามเปลี่ยนเป็นฤดูกาล
อบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา
แล้วนับต่อจากนี้
จะมีแต่น้ำตาแห่งความสุข
ที่ไหลรินออกมาด้วยไออุ่น
จากเราสองคนด้วยรัก โอ
ฤดูกาลอบอุ่นแล้วกลับมาได้ไหม โอ
ฉันรอเธออยู่ตรงนี้อยู่ที่ปลายรุ้ง
