Ta Agria Poulia

Τ' άγρια πουλιά τα ημερεύω
Όλο για σένα τουσ μιλώ και τα μαγεύω
Τ' άγρια πουλιά τα ημερεύω
Με τα σπασμένα μου φτερά τα συντροφεύω

Κι όμωσ τι κρίμα που δε μάγεψα κι εσένα
Τι κρίμα που δεν άγγιξα τησ τρέλασ σου τ' αγρίμι
Κι έγινε η αγάπη η αγάπη ένα συντρίμι
Σημάδι που χαράχτηκε στην πιο βαθειά μου μνήμη

Τ' άγρια πουλιά ρωτούν τη νύχτα
Με ποιο τραγούδι να ξορκίζεται η πίκρα
Τ' άγρια πουλιά στο πέταγμά τουσ
Αναστενάζουν μέσα απ' το κελαϊδισμά τουσ