Μαύρα γυαλιά

Χιλιάδεσ ηχοκύματα
Απ' τ' ανοιχτά παράθυρα
Ακούγονται σαν θύματα
Που πήραμε για λάφυρα
Μέσα στα χίλια οχυρά τησ πνευματικήσ μασ πείνασ
Που 'ναι χτίσματα κι αυτά δολοφονικήσ ρουτίνασ

Σακουλιασμένεσ μπανάνεσ
Γκατζετάκια κινέζικα
Dvd με τισ πουτάνεσ
Ζωήσ αλαμπουρνέζικα
Κι ο ήλιοσ που στέλνει μικρέσ αστραπέσ στουσ καθρέφτεσ
Να τυφλώνουν ανελέητα αθώουσ και φταίχτεσ

Με μαύρα γυαλιά τα δικά μου θ' αλλάξω
Αξιον εστι στ' αυτιά μου για να φράξω
Τισ τρύπεσ που μπαινοβγαίνει το τίποτα
Τουσ υπεράνω τρόπουσ για τα ύποπτα

Καταστροφική μανία
Μα σιωπήσ προμηνύματα
Θα τρομάξουν την ανία
Απόγνωσησ συνθήματα
Θα γίνουν άλογα γερά το μέλλον για να σύρουν
Από κατάμαυρα νερά ναυάγιο ν' ανασύρουν

Το εφήμερο πεθαίνει
Και πεισματικά πλησιάζει
Το αιώνιο που μένει
Την ψυχή μασ να προστάζει
Τον άνεμο να στρέφει προσ την αληθινή ζωή
Το βούρκο να σαρώνει με εκκωφαντική βοή

Με μαύρα γυαλιά τα δικά μου θ' αλλάξω
Αξιον εστι στ' αυτιά μου για να φράξω
Τισ τρύπεσ που μπαινοβγαίνει το τίποτα
Τουσ υπεράνω τρόπουσ για τα ύποπτα