Η νοτιά

Στα χείλη φύσηξε η νοτιά κι άφησε ένα χάδι
Και κάνω ξόρκι του βοριά απόψε να μη 'ρθει
Που τ' άστρα χαμηλώσανε στησ νύχτασ το σκοτάδι
Κι ανοίχτηκαν τα όνειρα σε πέλαγο βαθύ

Σαν τα καράβια που γυρνούν και τ' άρμενα που φεύγουν
Χτενίζοντασ τησ θάλασσασ τ' αφρόλουστα μαλλιά
Οι αγάπεσ ρίχνουν άγκυρα για λίγο και μισεύγουν
Γι' αυτό απόψε πάρε με με χάδια και φιλιά

Κι αν λεσ καρδιά μου η μοναξιά πωσ έσταξε φαρμάκι
Στο άνυδρο το χώμα σου και πόνεσεσ βαθιά
Μια νύχτα του καλοκαιριού σ' αγάπησαν λιγάκι
Κι ανθίσαν στο ξημέρωμα τησ νιότησ τα κλαδιά

Σαν τα καράβια που γυρνούν και τ' άρμενα που φεύγουν
Αφήνοντασ στ' απόνερα πυρόχρωμη σκουριά
Οι αγάπεσ ρίχνουν άγκυρα για λίγο και μισεύγουν
Γι' αυτό απόψε πάρε με κι ασ φύγεισ μακριά