Κακούργα μητριά
Κλάψτ' αδελφέσ τουσ αδελφούσ
Και μάνεσ τα παιδιά σασ
Που δικαστήκανε βαριά
Να ζουν στην μαύρη ξενιτιά
Να λιώνουν μακριά σασ
Ωσ πότε πια η ξενιτιά
Κακούργα θα 'ναι μητριά
Φαρμάκι στάζει το ψωμί
Που τρώνε στη σκλαβιά τουσ
Αναστενάζουνε ψυχέσ
Στισ αλυσίδεσ τισ βαρειέσ
Και καίγεται η καρδιά τουσ
Ωσ πότε πια η ξενιτιά
Κακούργα θα 'ναι μητριά
Κλάψτε μανάδεσ τα παιδιά
Τα καταδικασμένα
Που τρέμουνε μεσ στη σκλαβιά
Και λιώνει η δόλια τουσ καρδιά
Στα άπονα τα ξένα
