Εσύ δε θέλεις χάιδεμα

Άντρασ δε θα 'μαι στο ντουνιά
Αν σε ξαναχαϊδέψω πια
Εσύ δε θέλεισ χάιδεμα
Όπωσ κάθε γυναίκα
Μα κάθε μέρα βούρδουλα
Να κάνεισ και τουμπέκα

Μπορεί να είσαι γέννημα
Εσύ του ωραίου φίλου
Μα είσαι γυναίκα
Πολύ πολύ του ξύλου

Σου τα παρέχω ό,τι θεσ
Μάσεσ και ξάπλεσ κι αγκαλιέσ
Γι' αυτό έχω απαίτηση
Αφού σε προστατεύω
Εμένα μόνο ν' αγαπάσ
Εμένα που ξοδεύω

Μα εσύ αμέσωσ τη λαδιά
Για πήδημα του ψύλλου
Είσαι γυναίκα
Πολύ πολύ του ξύλου

Άντρασ δε θα ‘μαι στο ντουνιά
Αν σε ξαναχαϊδέψω πια
Από τα σήμερα που λεσ
Το χάιδεμα τελειώνει
Κι αν δε σε στρώσω άπιστη
Να μη με λεν αντώνη

Μα εσύ αμέσωσ τη λαδιά
Για πήδημα του ψύλλου
Μα είσαι γυναίκα
Πολύ πολύ του ξύλου