Χάρε, να ήσουν άνθρωπος

Xάρε να ήσουν άνθρωποσ
Για μία ώρα μόνο
Να νιώσεισ από μοναξιά
Να νιώσεισ από πόνο

Θα 'θελα να 'σουν άοπλοσ
Να έβγαινεσ σεργιάνι
Κι εγώ να κράταγα σπαθί
Να κράταγα δρεπάνι

Και στα καλά καθούμενα έτσι γιατί γουστάρω
Ό, τι πολυτιμότερο έχεισ να σου το πάρω
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωποσ εσύ είσαι δολοφόνοσ
Και που μιλάω με σένανε χαμένοσ πάει ο χρόνοσ

Χάρε να ήσουν άνθρωποσ
Να δω τη δύναμή σου
Να ήσουνα στη θέση μου
Να ήμουν στη δική σου

Και στα καλά καθούμενα έτσι γιατί γουστάρω
Ό, τι πολυτιμότερο έχεισ να σου το πάρω
Μα εσύ δεν είσαι άνθρωποσ εσύ είσαι δολοφόνοσ
Και που μιλάω με σένανε χαμένοσ πάει ο χρόνοσ