1925 (Στη Νέα Σμύρνη μια γριά)

Στη νέα σμύρνη μια γριά
Απ' τα χωριά τησ προύσασ
Νοικοκυρέσ το νου σασ
Μαζεύει γέρουσ και παιδιά
Τριγύρω στο ντιβάνι
Κι αινίγματα τουσ βάνει

Ποιοσ είναι αυτόσ που περπατεί στα τέσσερα καβάλα
Με ήλιο και ψιχάλα
Κρατεί στο χέρι το σπαθί φορεί λουριά στα στήθια
Και λέει παραμύθια

Εκεί στα παραπήγματα
Πεσ το να μην το πω
Θα λύσουν τα αινίγματα
Και θα γενεί κακό

Ποιοσ είναι αυτόσ με το λειρί και την χρυσή καδένα
Που κολυμπάει στη στέρνα
Ποιοσ είναι αυτόσ με το φλουρί τη σμύρνα το λιβάνι
Που τρώει και δε φτάνει

Στη νέα σμύρνη μια γριά
Ρωτά με τα σωστά τησ
Την αναδεξιμιά τησ

Πόσο κρατάνε τα βουνά την άνοιξη το χιόνι
Και ποιοσ νοτιάσ το λιώνει