Giati To Metanionis

Άλλαξαν τα πράγματα πια όλα είναι αλλιώσ
Έπαψα να σε θυμάμαι πέρασε καιρόσ
Διάλεξεσ το δρόμο σου έμαθα πια μόνοσ μου
Και έχω συνηθίσει λίγο και στην μοναξιά

Κάθε μέρα που' ρχεται η στιγμή πάλι η σκέψη μου εκεί
Κι η στιγμή αυτή θα διαγραφεί όταν πάψει η ζωή
Η ζωή που χτίσαμε μαζί και ασ μην με εκτίμησεσ εσύ πολύ

Γιατί το μετανιώνεισ τώρα πεσ που ήξερεσ πωσ άνοιγεσ πληγέσ
Κάθε φορά που έλεγεσ δεν θεσ εσύ και ασ με πλήγωνεσ
Δεν σ'ένοιαζε τι πέρναγα και ασ με έβλεπεσ
Στισ στεναχωριέσ μου δεν ήσουνα εκεί
Που πόναγε η καρδιά μου δεν την λυπόσουνα
Πώσ θέλεισ να το κάνει αυτή

Τώρα πέρασε πολύσ καιρόσ άλλαξα πια δυστυχώσ
Όλα είναι διαφορετικά και ζωήσ μαθήματα
Δεν πειράζει ξέχασε τα πια και κοίτα να θυμάσαι τα καλά

Γιατί το μετανιώνεισ τώρα πεσ που ήξερεσ πωσ άνοιγεσ πληγέσ
Κάθε φορά που έλεγεσ δεν θεσ εσύ και ασ με πλήγωνεσ
Δεν σ'ένοιαζε τι πέρναγα και ασ με έβλεπεσ
Στισ στεναχωριέσ μου δεν ήσουνα εκεί
Που πόναγε η καρδιά μου δεν την λυπόσουνα
Πώσ θέλεισ να το κάνει αυτή