Chronia

Χρόνια σαν τα χελιδόνια
Μέσα στο χειμώνα
Χρόνια ψάχνω μια κουβέντα
Για παρηγοριά
Είδα φίλουσ να ξεχνάνε
Άραγε πού πάνε
Και έχουν πια χαθεί;

Σώμα και ψυχή χαμένα
Σαν τα άδεια τρένα
Στο σταθμό πρωί
Χρόνια μια στεριά γυρεύω
Γίνε θάλασσά μου
Πήγαινέ με εκεί

Χρόνια σκορπισμένα πιόνια
Σαν παλιά εικόνα
Χρόνια η αγάπη δρόμοσ
Κι εγώ πάντα μόνοσ
Θέλω δίπλα σου να νιώσω
Ότι θα γλιτώσω
Την καταστροφή

Σώμα και ψυχή χαμένα
Σαν τα άδεια τρένα
Στο σταθμό πρωί
Χρόνια μια στεριά γυρεύω
Γίνε θάλασσα μου
Γίνε προσευχή