Sen Olmayınca
Dost senden ayrı bu dünyayı göremem
Gözlerimin nuru sen olmayınca
Azrail gelse ruhum veremem
Goğnümün yari sen olmayınca
Dost ömrüm geldi geçti döndü gidiyor
Bağrım boş hayale yandı gidiyor
İçimin ataşı söndü gidiyor
Bu sınamın narı sen olmayınca
Dost garip kulum bir goğnüle değemem
Gerçek goğnül sohbetine doyamam doyamam
Çalar söyler senden başka diyemem
Goğnümün efkarı sen olmayınca