Na zawsze już

Plan zakładał uwolnić się od snów
Chorobliwych lęków na zawsze już
Ta gwiazda której sprzyjam zmienia swój bieg
Na słowa ze spierzchłych ust
Rzuca swój kojący cień

Potępiony przez milion mądrych głów
Otulony ciszą miażdżącą mój słuch
Patrzę jak tańczą w świetle szydercy ze snów
Aby umysł rozjaśnić mój
Słońca nie starczyło już

Pod osłoną nocy rodzi się bunt
Głęboko upada gniew ciało męczy zły duch
Układa ręce w krzyż nogi zgina wpół
Oślepiony radością dusz
Przełykam kilka mocnych słów

Myśli małe za dnia
Nocą słychać ich wrzask
Nie wierzą w urok kłamstw
Ile włożyć mam sił
Ile mocy by zgnił
Przeżarty codziennością lęk

Myśli małe za dnia
Nocą słychać ich wrzask
Nie wierzą w urok kłamstw
Ile włożyć mam sił
Ile mocy by zgnił
Przeżarty codziennością lęk

Na zawsze już na zawsze już na zawsze już
Na zawsze już