อยากมีที่จอดใจ
ก็รู้ตัวดีอยู่นอกแผนที่ใจสาว
ติดดินใส่ยีนส์ขาดเข่ากับกระเป๋าเดินทางปอนปอน
บ่เป็นนักท่องเที่ยวแต่ชีวิตเกี่ยวกับการสัญจร
เปลี่ยนที่เปลี่ยนงานแรมรอน
ถูกพายุความจนพัดเป่า
อยู่เมืองก็เหงา อยู่บ้านเฮาก็จน
ความจริงที่จำต้องทน
ผลักฮ้ายดิ้นลนหาทางบรรเทา
หน้าฝนเมื้อบ้าน พอลมแล้งผ่านเข้าเมืองคือเก่า
เป็นราษฎรชั่วคราวของทุกที่บ่มีจุดยืน
อยากขอค้างคืนกับใจของเจ้าได้บ่
ซมซานมาพอมันท้อเกินที่จะฝืน
ให้ใจค้างคืนกับใจของเจ้าได้บ่
เจอคนใช่พอบ่อยากไปต่อที่อื่น
รับคนบ่ได้ก็ช่วยรับใจอ้ายแนขวัญยืน
ให้เป็นคนรู้จักก็ชื่นแต่ถ้าบ่ฝืนเป็นแฟนยิ่งดี
เหนื่อยล้าเต็มที อยากอยู่เป็นที่เป็นทาง
บ่อยากเป็นคือรถท่าที่หาคิวจอดบ่มี
หากในใจน้องบ่มีคนจองถาวรณ์ก่อนนี้
รบกวนแน่เด้อคนดีช่วยเคลียร์พื้นที่ให้อ้ายจอดใจ
อยากขอค้างคืนกับใจของเจ้าได้บ่
ซมซานมาพอมันท้อเกินที่จะฝืน
ให้ใจค้างคืนกับใจของเจ้าได้บ่
เจอคนใช่พอ บ่อยากไปต่อที่อื่น
รับคนบ่ได้ก็ช่วยรับใจอ้ายแนขวัญยืน
ให้เป็นคนรู้จักก็ชื่นแต่ถ้าบ่ฝืนเป็นแฟนยิ่งดี
เหนื่อยล้าเต็มที อยากอยู่เป็นที่เป็นทาง
บ่อยากเป็นคือรถท่าที่หาคิวจอดบ่มี
หากในใจน้องบ่มีคนจองถาวรณ์ก่อนนี้
รบกวนแนเด้อคนดี ช่วยเคลียร์พื้นที่ให้อ้ายจอดใจ
