บ่พอเซาฮักเขาแล้วบ้อ
แล้วเวลานี้ยามได้เหลียวเห็นหน้า
เห็นเธอมีน้ำตาคือมาฟ้องความหมองหม่น
ละเจ็บเพราะเขาน้อมาดน บ่พ้อเซาแล้วล่ะบ้อ โอ่โอ่โอย
เป็นหยังหนอ ฮักแต่เขาแล้วมานานหนอนางเอย
ลืมบ่ได้หัวใจมันร้าวเสียงเธอแสนเศร้า
ยามเล่าว่าเขานอกใจ
เจ็บแล้วไม่จบก็จะพบแต่ช้ำเรื่อยไป
รู้เห็นกับตาก็ยังหาทางลืมบ่ได้
เสียงเธอร้องไห้ปาดหัวใจของอ้ายคนฟัง
เธอยังพูดแต่เรื่องของเขาบอกเรื่องราวทั้งมีน้ำตา
อยากยื่นมือจับแขน กอดแน่นแน่นว่าเลิกรักเขาเถิดหนา
คนที่เจ้าเอิ้นอ้ายเรื่อยมา
เจ็บแทนหนาเมื่อเห็นเธอระทม
มีหวานมีขมมีปนสมอ้ายว่า
มีหวานมีขมมีปนสมอ้ายว่า เซาสาอย่าไห้ ฟังอ้ายแหน่บ่น้อ
ยังมีคนรอและรักมากพอหากเจ้าเปิดใจ
เขาอยู่ไม่ไกลและอ้ายรู้จักว่ารักเธอจริง
หยุดเสียน้ำตา ลืมเสียเถิดนะความจำบางสิ่ง
หากเขาไม่รักเธอจริงก็จะแคร์แยแสทำไม
ถึงเธอไห้ก็คนหมดใจบ่เห็นฮอดคุณค่า
ถึงเธอไห้ก็คนหมดใจบ่เห็นฮอดคุณค่า
มีคนฮักฮอดฟ้ายังคอยถ่าเอิ้นผู้สาว
บ่พอเซาฮักเขาแล้วบ้อ
บ่พอเซาฮักเขาแล้วบ้อ
กอดคนหลายใจหากบ่ไหวอย่าฟ้าวไปต่อ
รักเอ๋ยช้ำมามากพอให้ยอมจบลบเขาเสียที
ยังมีคนแคร์เด้อหล่า
ยังมีคนแคร์เด้อหล่า
เซาสาให้เราเริ่มคึดใหญ่บ่มีเขาเจ้าต้องอยู่ได้
เด้อหล่าอย่าหม่นหมอง
อยากช่วยประคองให้หนีไกลความช้ำ
ลบคนใจดำสาเด้อน้อง
