Ταύρος

Ένα μόνο ζητάσ κι αν το βρεισ θα ησυχάσεισ
Δεν μερεύει ο νουσ αν ζητάσ πετάξεισ
Πουθενά δε θ’ αράξεισ
Σαν πουλί θα χαράξεισ τροχιά

Στον σταυρό τα καρφιά τα κοιτάσ σαν στολίδια
Σίδερο και φωτιά σ’ έχουν ζωσει σαν φίδια
Με τισ λέξεισ παιχνίδια
Για θανάτουσ ταξίδια μιλάσ

Στην αρένα σε πετούν
Το αίμα σου διψούν και σε χειροκροτούν
Το 'χεσ νιώσει απ’ την αρχή
Ξέρεισ θα χάσεισ μα σαν ταύροσ πολεμάσ

Κόκκινο το πανί που σε κάμει αγρίμι
Κόκκινη και η γη που βαδίζεισ θα γίνει
Στων εχθρών σου τη μνήμη
Η ματιά σου θα μείνει πληγή

Για ποιον πέφτει βαρύσ τησ ευθύνησ ο βράχοσ
Φταίει ο θεατήσ ίσωσ κι ο ταυρομάχοσ
Φταίω που 'σαι μονάχοσ
Και πεθαίνεισ μονάχοσ ξανά

Miltos Pashalidis