Άγνωστος στρατιώτης

Στο κέντρο του μυαλού μου ταξιδιώτησ που σαν τησ γησ το κέντρο είναι καυτό
Ανέγγιχτων ονείρων θιασώτησ
Άνισησ μάχησ άγνωστοσ στρατιώτησ
Μ’ εφ’ όπλου λόγχη αόρατουσ εχθρούσ να κυνηγώ

Ένα παλιό ρεμπέτικο απόψε τη βραδιά μου ζωγραφίζει
Ένα βραχνό ζεϊμπέκικο λεβέντικο βαρύ και σκοτεινό
Να βγάλω από τα στήθια μου την πιο βαθειά φωνή που’ χω κρυμμένη
Κι η ξοδεμένη νιότη μου να χαιρετήσει προσοχή εκέινουσ που αγαπώ

Μ’ έναν χαιρετισμό γλυκά δοσμένο τον ώμο μου χτυπήσαν φιλικά
Μα εγώ εχθρου θωριά καταλαβαίνω
Μορφίνη στισ πληγέσ και περιμένω
Η αθάνατη ψυχή μου αναπνέει μηχανικά

Ένα παλιό ρεμπέτικο απόψε τη βραδιά μου ζωγραφίζει
Ένα βραχνό ζεϊμπέκικο λεβέντικο βαρύ και σκοτεινό
Να βγάλω από τα στήθια μου την πιο βαθειά φωνή που’ χω κρυμμένη
Κι η ξοδεμένη νιότη μου να χαιρετήσει προσοχή εκέινουσ που αγαπώ