Δακρύσαν τα σεντόνια μου

Όταν από κοντά μου πια θα έχεισ φύγει
Κι όταν δε θα ‘χω από που να κρατηθώ
Όταν κι οι φίλοι θα χαθούνε λίγοι λίγοι
Κι αυτή η νύχτα που θαρρώ πωσ θα πνιγώ
Πόσεσ αγάπεσ μεσ στον κόσμο θα ‘χουν μείνει
Και τη δικιά σου σε ποια μάτια θα την βρω

Δακρύσαν τα σεντόνια μου κι απόψε
Κι από τα τζάμια στάζει καταχνιά
Παρ' την κιθάρα σου και λίγο παίξε
Για κείνο το πουλί στην ερημιά

Μην κλαισ μέσα στον ύπνο σου τα βράδια
Και λεσ πωσ θεσ να μείνεισ μοναχή
Τα όνειρά σου τα ‘κανεσ κομμάτια
Χωρίσ αυτά πού θα βρεισ την αρχή