นักร้องพเนจร

โอ๊ย
ซางมาม่วนแท้น้อ
ซางมาม่วนแท้หนอ
ซางมาม่วนแท้หนอ
เสียงพิณนี่น้อ
เสียงแคนนี่หนอ

โอ๊ย มันสุขใจแสน
เมื่อได้ฟังเสียงแคน
ไผหนอเป่ามา
เสียงแคนเหมือนเป็นสัญญา
ตอนอ้ายจากมา
ว่าอย่าลืมนงคราญ

อ้ายได้ฟังเสียงพิณ
เมื่อได้ยินเสียงแคน
เหมือนได้อยู่แดนแคว้นถิ่นอีสาน
ถึงจากมานานแสนนาน
ยังคิดถึงนงคราญบ้านอยู่ฝั่งโขง

ถึงอ้ายสิอยู่เมืองหลวง
ยังคึดฮอดพุ่มพวง
ด้วยใจซื่อตรง
ยามใดคิดถึงอนงค์
จ้างวงไมค์ทั้งวง
มาร้องเพลงกล่อมนอน (จ้างวงไมค์ทั้งวง มาร้องเพลงกล่อมนอน)

จำเสียงพี่ได้ไหม หือ
จำเสียงอ้ายได้บ่
เสียงไผหนอซังมาดังวอนวอน
เสียงนี้คือ พี่ไมค์ ภิรมย์พร
ที่เคยกล่อมน้องนอนจนฟ้าแจ้งจางปาง

จางปาง ฟ้าแจ้งจางปาง
นอน กะซางเจ้าบ่นอนกะซาง
พี่ยังยอมนั่งเฝ้า
ตอนเจ้ากะไล่ยุง
นั่งข้างมุ้ง จนฮุงคาตา
สกุณามันขันซวงกันอยู่ยามเช้า

ถึงอ้ายสิอยู่เมืองหลวง
ยังคึดฮอดพุ่มพวง
ด้วยใจซื่อตรง
ยามใดคิดถึงอนงค์
จ้างวงไมค์ทั้งวง
มาร้องเพลงกล่อมนอน (จ้างวงไมค์ทั้งวง มาร้องเพลงกล่อมนอน)
จำเสียงพี่ได้ไหม หือ
จำเสียงอ้ายได้บ่
เสียงไผหนอซังมาดังวอนวอน
เสียงนี้คือ พี่ไมค์ ภิรมย์พร
ที่เคยกล่อมน้องนอนจนฟ้าแจ้งจางปาง

จางปาง ฟ้าแจ้งจางปาง
นอน กะซางเจ้าบ่นอนกะซาง
พี่ยังยอมนั่งเฝ้า
ตอนเจ้ากะไล่ยุง
นั่งข้างมุ้ง จนฮุงคาตา
สกุณามันขันซวงกันอยู่ยามเช้า