ลูกสาวผู้การ
เกิดมาจนทุกข์เหลือทนหนอพลตํารวจ
เรื่องศักดิ์ศรีไม่มีโอ้อวด
พลตํารวจผู้น้อยด้อยขั้น
กลุ้มใจนักผมหลงรักลูกสาวนายพัน
เธอเดินผ่านป้อมยามทุกวัน
เก็บไปฝันถึงจนงมงาย
แปลกจริงเออผมรักเธอแล้วไม่กล้าบอก
พ่อเธอรู้กลัวโดนไล่ออก
กลัวโดนออกเอาเสียง่ายง่าย
ได้แต่ผวาเรามีค่าแค่เพียงเม็ดทราย
บังอาจรักลูกสาวเจ้านาย
โชคจะร้ายแล้วสิหนอเรา
อยู่ป้อมยามได้แต่มองจ้องเธอทุกครา
เมื่อไรหนอเธอจะผ่านมา
ได้เห็นหน้าพอให้คลายเหงา
นั่งฝันจนเพ้อโถนี่เธอจะรู้หรือเปล่า
พลตํารวจผู้น้อยอย่างเรา
หลงรักเจ้าลูกสาวผู้การ
โปรดเมตตาผมเถิดหนาท่านผู้กํากับ
เฝ้าครุ่นคิดจนนอนไม่หลับ
นอนไม่หลับเพราะความฟุ้งซ่าน
ไม่กล้าเผยขอเป็นเขยของท่านผู้การ
เงินเดือนน้อยด้อยทั้งการงาน
ไม่อาจหาญไปปองดอกฟ้า
โปรดเมตตาผมเถิดหนาท่านผู้กํากับ
เฝ้าครุ่นคิดจนนอนไม่หลับ
นอนไม่หลับเพราะความฟุ้งซ่าน
ไม่กล้าเผยขอเป็นเขยของท่านผู้การ
เงินเดือนน้อยด้อยทั้งการงาน
ไม่อาจหาญไปปองดอกฟ้า
