ลืมพี่เถิดน้อง
อยู่ดีกินดีสุขขีกับเขาเถิดน้อง
ชาตินี้ไม่ต้องห่วงหาอาลัยไยดี
ความหลังครั้งเก่าทิ้งไปรักเราเคยมี
จะถือว่าพี่บุญวาสนาไม่พอ
อยู่ดีกับเขายืนยาวอย่าได้หม่นหมอง
ผิดตกบกพร่องอภัยอย่าได้ขัดคอ
ผู้ชายคนนั้นทุกวันพะเน้าพะนอ
คนเก่าจะขออวยพรให้เธอไปดี
ไกลตาพี่ให้สุขสดใสเด้อแก้วค่าหมื่น
เดินทางราบรื่นอย่าขัดข้องบ่องได๋
ส่วนตัวอ้ายมันเพิ่มทุกข์เบิ๊ดสุข
แต่มันมีเรื่องปัญหาคาอุ๊ก
สิค่อยทนทานไว้
ถึงเสียดายเวลาพานพ้อ
เดี๋ยวนี้เฮาหน้อ
สิอดไว้สาก่อน
แนวพาทุกข์ฮ้อน
คือเงินอ้ายบ่มี
ลืมพี่คิดดีแล้วนะอนงค์
รักกับพี่น้องคง
ไม่พบกับความสุขสันต์
ผู้หลักผู้ใหญ่
ไม่พร้อมก็คอยกีดกัน
เลยดึงเธอนั้น
แต่งงานกับชายคนรวย
สดสวยสมกันมากล้นสุขเถิดนะสองคน
เข้าครองนอนห้องนุ่มนวล
ฐานะผู้ดีมีเงินคงหอมอบอวน
ส่วนพี่ขอม้วนเสื่อกลับหลับตาทำใจ
ทำใจให้ลืมสาเด้อน้อง
ทำใจให้ลืมสาเด้อน้อง
เฮาสองมาพ้อแล้วผ่าน
ให้ครองหวานกับชายผู้เจ้า
ดึงเข้าสู่วิวาห์
อ้ายเบิ๋ดท่าบ่เคยด่าขึงขัง
อ้ายเบิ๋ดท่าบ่เคยด่าขึงขัง
มีแต่ฟังคนแซวคนเว้า
ลืมกันเด้อเฮาทางสองก้ำ เอ้อละน่า
