คนบ่มียี่ห้อ
คนคืออ้าย
เขาเอิ้นผู้ชายบ่มียี่ห้อ
ตั้งแต่เป็นบ่าวอ้ายบ่เคยพ้อ
ซ่งยีนส์ลีวายส์กับเขาจักเถื่อ
ซ่งที่เพื่อนฝูง
กลับจากเมืองกรุงเขาถือมาเผื่อ
อ้ายตาบใส่จนสีเก่าบ่เหลือ
ลายทามทายพอปานกับแก้
ผู้งามคือน้อง
กะเลยไปมองคนมียี่ห้อ
หนุ่มราชการขับเก๋งมารอ
พะเน้าพะนอเอาใจคักแหน่
คักโพดละเด้อ
เจ้าเบิดเท่อเล่อปานกบคอยคันแท
ผู้บ่าวสองล้อยี่ห้อยางแป
เจ้าเลยบ่แลแม้เพียงหางตา
รถกะฮ่าง กางเกงกะยังขาดก้น
รอยยิ้มจนจนส่งฮักไปเจ้าบ่หัวซา
นั่งจิบยาดองยี่ห้อลืมน้องที่เซ็นเขามา
เบิ่งเขาควงน้องไปต่อหน้า
เย้ยวาสนาคนทุกข์จั่งอ้าย
คนคืออ้าย ย้อนหัวใจบ่มียี่ห้อ
ได้แต่แอบฮักข้างเดียวก่อจ่อ
ผิวปากถากน้องยามมองไกลไกล
บ่มีดีกรีพาเจ้าไปมี ยี่ห้อคุณนาย
คนบ่มีเครื่องแบบจั่งอ้าย
เลยได้หัวใจยี่ห้ออกหัก
รถกะฮ่าง กางเกงกะยังขาดก้น
รอยยิ้มจนจนส่งฮักไป เจ้าบ่หัวซา
นั่งจิบยาดองยี่ห้อลืมน้องที่เซ็นเขามา
เบิ่งเขาควงน้องไปต่อหน้า
เย้ยวาสนาคนทุกข์จั่งอ้าย
คนคืออ้าย ย้อนหัวใจบ่มียี่ห้อ
ได้แต่แอบฮักข้างเดียวก่อจ่อ
ผิวปากถากน้องยามมองไกลไกล
บ่มีดีกรีพาเจ้าไปมี ยี่ห้อคุณนาย
คนบ่มีเครื่องแบบจั่งอ้าย
เลยได้หัวใจยี่ห้ออกหัก
คนบ่มีเครื่องแบบจั่งอ้าย
เลยได้หัวใจยี่ห้ออกหัก
