ฝากฟ้าไปลาน้อง
ล่ะฝากหัวใจไปนำฟ้า
ฝากคำเว้าคำจา
ไปลาเจ้ามื้อเขาแต่ง
อ้ายคนใจบ่แข็ง
มันเหมิดแฮงอ่อนล้า
ไปลาเจ้ากะบ่ไหว
ย่านอดใจบ่ได้
เป็นลมใส่ให้คนหาม
ฮอดมื้อแต่งคนงาม
ได้สั่งคำมานำฟ้า
ฟ้าสั่งเมื่อวันที่น้องนางแต่ง
เหมือนนำข่าวมาแจ้งให้พี่รู้ความเป็นไป
ได้ยินข่าวฟ้าอยากบากหน้ามาอวยพรชัย
แต่ไม่อาจแข็งใจเข้าไปร่วมงานวิวาห์
จิตใจสลายร่างกายพี่แทบสลบ
เมื่อความรักเราตอนจบประสบพายุน้ำตา
มีมือที่สามมาชิงน้องไปวิวาห์
เขามาทีหลังดังกว่าพี่จำต้องลาคนดี
ความจริงพี่อยากมีเวลา
มาเห็นหน้าจั๊กหน่อย
ขอเวลาเล็กน้อยสำหรับเจ้าสั่งลา
ใจบ่กล้าย้อนว่าฮักนางหลาย
แนวหัวใจมันอ่อนไหวอิดหล้า
อาศัยฟ้าเอาคำลามาส่ง
ยามใด๋ฟ้าลั่นโป้ง
คือเสียงอ้ายสั่งลา
ยามใด๋ฟ้าฮ้องโหย่น
พี่ตะโกนสั่งฟ้าในใจ
ฟ้าเอ๋ยฟ้าโปรดช่วยนำพาคำลาของอ้าย
ไปร่วมผูกแขนอวยชัย
กระซิบหัวใจว่าพี่จำอำลา
อยากมาพบหน้าเจ้าสาว
อยากเห็นเจ้าบ่าวที่เขามีวาสนา
แต่คนแพ้ ใจไม่กล้า
ส่งใจตามฟ้า มาขอลาน้องไกล
ยามใด๋นางได้ยินเสียงฟ้า
ยามใด๋นางได้ยินเสียงฟ้า
สละเวลาฟังเสียงฟ้าฮ้องแหน่
เป็นภาษาใจคนฮักแท้
คนแพ้แค่รักเธอหลงละเมอ
ล่ะฟากฟ้าครวญคร่ำ
ฝากถ้อยคำล่ะอำลามาให้
ร่วมอวยพรชัยในงานน้อง
