บรรจุเป็นคนรู้ใจ
เวลาเลิกงาน
กลายเป็นสวรรค์สำหรับใจพี่
ตั้งแต่มีเจ้าคนดี
มาทำหน้าที่เป็นศรีเรือนใจ
ชีวิตเริ่มมีน้ำตาล
คำว่าบ้านเริ่มมีความหมาย
อยากกลับไปถึงไวไว
เพื่อจิบน้ำใจให้คลายความล้า
ใจเคยชินชา
อยู่กับความเหงาเมื่อคราวไร้คู่
เมื่อเจ้าเข้ามาฟื้นฟู
ความเป็นอยู่ก็ดูโสภา
เลิกงานจากเคยท่องไป
ห่างจุดหมายที่ใจเสาะหา
วันนี้เพื่อนชวนต่อหน้า
ยังกล้าเอ่ยคำว่าพอ
คำพูดเพราะเพราะ
กับน้ำเย็นรอในแก้ว
หนุนตักที่เตรียมไว้แล้ว
หอมแก้มที่เอียงไว้รอ
คือสิ่งที่ใจได้เจอ
ได้รับจากเธอยามท้อ
เข้าบ้านมีคนยิ้มรอ
ใครหนอจะอยากไปไหน
เวลาเลิกงาน
จึงเป็นสวรรค์ที่พี่คอยท่า
บางวันจ้องนาฬิกา
จนเกือบลืมเกรงสายตาเจ้านาย
ขอบคุณคนดีเหลือเกิน
ที่กรุณามาเดินเคียงกาย
บรรจุเป็นคนรู้ใจ
ทำหน้าที่แทนความเหงา
คำพูดเพราะเพราะ
กับน้ำเย็นรอในแก้ว
หนุนตักที่เตรียมไว้แล้ว
หอมแก้มที่เอียงไว้รอ
คือสิ่งที่ใจได้เจอ
ได้รับจากเธอยามท้อ
เข้าบ้านมีคนยิ้มรอ
ใครหนอจะอยากไปไหน
เวลาเลิกงาน
จึงเป็นสวรรค์ที่พี่คอยท่า
บางวันจ้องนาฬิกา
จนเกือบลืมเกรงสายตาเจ้านาย
ขอบคุณคนดีเหลือเกิน
ที่กรุณามาเดินเคียงกาย
บรรจุเป็นคนรู้ใจ
ทำหน้าที่แทนความเหงา
