Τα φρύγανα

Χρόνια στην εθνική οδό
Όλο σαλπάρω κι είμ' εδώ
Σαν εωσφόροσ μοναχόσ
Που δίψασε για λίγο φωσ

Βάζω φωνή στο πουθενά
Και μ' απαντάνε τα βουνά
Όποιοσ τον ήλιο κυνηγά
Στα σκοτεινά θα τριγυρνά

Κόκκινα χείλη φίλησα
Και με τον ήλιο μίλησα
Το δρόμο μου τον έχασα
Και να γυρίσω ξέχασα

Βάζω φωνή στο πουθενά
Και μ' απαντάνε τα βουνά
Όποιοσ το γυρισμό ξεχνά
Σε χιονοθάλασσεσ ξυπνά

Βλέπω τησ νύχτασ τα πουλιά
Δίχωσ πατρίδα κι αγκαλιά
Δεν κλαίνε δε σπαράζουνε
Πίνουν κι αναστενάζουνε

Βάζω φωνή στο πουθενά
Και μ' απαντάνε τα βουνά
Όποιοσ μιλάει με τα πουλιά
Κάνει τα φρύγανα φωλιά

Κόκκινα χείλη φίλησα
Και με τον ήλιο μίλησα
Το δρόμο μου τον έχασα
Και να γυρίσω ξέχασα

Βάζω φωνή στο πουθενά
Και μ' απαντάνε τα βουνά
Όποιοσ το γυρισμό ξεχνά
Σε χιονοθάλασσεσ ξυπνά