Ναυάγιο
ALEXANDROS PANTELIAS, GIORGOS PANTELIAS
Άφησέ μου ένα ίχνοσ στο κενό
Μεσ στον κύκλο αυτόν που ζω
Πάντα στα ίδια επιστρέφω
Πήγαινέ με εκεί που μόνη δεν μπορώ
Ίσωσ να ‘μαι αυτό που θεσ
Μα δεν ξέρω να ανατρέπω
Άφησέ με να νομίζω πωσ τα σύννεφα αγγίζω
Κάθε μέρα που με φέρνει πιο κοντά σου
Άφησέ με να ελπίζω πωσ κι εγώ κάτι αξίζω
Σα ναυάγιο μεσ τα μαύρα τα νερά σου
Χάρισέ μου μια αφορμή να θυμηθώ
Κι αν είναι όνειρο όλο αυτό
Μη μ' αφήσεισ να ξυπνήσω
Αντικρίζω ένα μεγάλο ωκεανό
Μεσ στη γυάλα μου ξεχνιέμαι
Κι ίσωσ να μη συνεχίσω
