เทียนไข

ก็ฉันมันเป็นแค่คนรอ
ที่ถูกมองเหมือนไร้ความหมาย
ก็เพราะว่าเป็นเหมือนของตาย
ในยามที่ไม่มีใคร

ฉันก็เป็นเหมือนเหมือนเทียน
ถูกเก็บในลิ้นชักเพื่อรอเรื่อยไป
ถูกใช้ก็ตอนที่แสงไฟดับไป
ถึงค้นเพื่อจะใช้กัน เอ้อ

คนที่มีความสำคัญ
แค่วันที่เธอเสียใจ
มันคงไม่มีความหมายสักเท่าไหร่
จะเจ็บจะช้ำจะทนถ้ายังไหว
ตราบจนเทียนไขนั้นจะละลายหมดลงไป

จะอยู่เป็นแสงที่ส่อง แม้อาจไม่ถึงใจ
แค่พอรำไรให้เธอนั้นยังมองเห็น
แค่เพียงชั่วครั้งชั่วคราวเข้าใจชัดเจน
ได้แค่ที่เป็นแม้ไม่ต้องหวังไปมากกว่านี้
อาเฮอ
แม้จะต้องเสียใจ

คนที่มีความสำคัญ
แค่วันที่เธอเสียใจ
มันคงไม่มีความหมายสักเท่าไหร่
จะเจ็บจะช้ำจะทนถ้ายังไหว
ตราบจนเทียนไขนั้นจะละลายหมดลงไป

จะอยู่เป็นแสงที่ส่อง แม้อาจไม่ถึงใจ
แค่พอรำไรให้เธอนั้นยังมองเห็น
แค่เพียงชั่วครั้งชั่วคราวเข้าใจชัดเจน
ได้แค่ที่เป็นแม้ไม่ต้องหวังไปมากกว่านี้
อาเฮอ
แม้จะต้องเสียใจ

อาเฮอ
แม้จะต้องเสียใจ
อาเฮอ
แม้จะต้องเสียใจ