อย่ายอมฉัน

ยังเป็นคนเดิม
ไม่รู้ไม่แคร์และไม่สน
ยังเป็นอย่างเดิม
ก็รั้นรั้นรั้นมันร่ำไป

ใครใครระอา
แต่แล้วก็มีเธอที่ทนไหว
เป็นคนสุดท้าย
ที่เหลือเหลือเหลือมารักกัน

ฉันยังคงเอาแต่ใจ
ฉันมันยังเอาแต่ใจ
แล้วเธอก็ยอมปล่อยให้ร้ายร้ายร้ายไม่ว่ากัน
เธอเป็นคนดีไม่คิดว่าจะดีได้ปานนั้น
ไม่เคยพูด ไม่เคยห้าม ไม่เคยว่า

ฉันซ้าย เธอก็มาซ้าย
ฉันร้าย เธอก็ไม่ปราบ
นิสัยฉันเสียเธอก็ไม่สอน

อย่ายอมฉันเลยไม่ดีหรอก
อาจจะทำให้เสียเพราะเธอตามใจ
ช่วยเตือนฉันทีนะ
ไม่ดึงไม่รั้งคงไปกันใหญ่
อย่ายอมฉันเลยต้องกำราบ
ถ้ารักกันต้องคอยเตือนคอยขัดคอ
ต้องขอแรงเธอสักที

จะกวนอารมณ์
ก็ขอให้เธอเบรคกันไว้
จะดึงจะดัน
ถ้าฉันเฉไฉไม่ต้องฟัง
พอเกินจะทน
ก็ซัดแรงแรงไม่ต้องยั้ง
จะต้องพูด จะต้องห้าม จะต้องว่า

ฉันซ้าย เธออย่าเพิ่งซ้าย
ฉันร้าย เธอก็ต้องปราบ
นิสัยฉันเสียเธอก็ต้องสอน

อย่ายอมฉันเลยไม่ดีหรอก
อาจจะทำให้เสียเพราะเธอตามใจ
ช่วยเตือนฉันทีนะ
ไม่ดึงไม่รั้งคงไปกันใหญ่
อย่ายอมฉันเลยต้องกำหราบ
ถ้ารักกันต้องคอยเตือนคอยขัดคอ
ต้องขอแรงเธอสักที

ฉันซ้าย เธออย่าเพิ่งซ้าย
ฉันร้าย เธอก็ต้องปราบ
นิสัยฉันเสียเธอก็ต้องสอน

อย่ายอมฉันเลยไม่ดีหรอก
อาจจะทำให้เสียเพราะเธอตามใจ
ช่วยเตือนฉันทีนะ
ไม่ดึงไม่รั้งคงไปกันใหญ่
อย่ายอมฉันเลยไม่ดีหรอก

อาจจะทำให้เสียเพราะเธอตามใจ
ช่วยเตือนฉันทีนะ
ไม่ดึงไม่รั้งคงไปกันใหญ่
อย่ายอมฉันเลยต้องกำราบ
ถ้ารักกันต้องคอยเตือนคอยขัดคอ
ต้องขอแรงเธอสักที