İKSİR

Zamanı akıtamıyo'sun geriye
Elindekilerin gidişini izle
Ölüm kapıları çalıyo' sinirle
Sonsuzluk ediliyo' hediye
Bilmezsin ne kadar özledim
Baba yarımdan bi' tadelle yemeyi bile
Ne di'cem bana sorduğunda
"Ne yaptın içindeki masum çocukluğuna?"
Sıkışır bedenim, belki bi' gün çıkmaz sabaha
Ama gözüm kalmaz arkada
Elimden geleni yaptım hep
Hatırlarım bunu aldığım her solukta
Cennete gidenler oldu
Anlatamadım ve bu baya zordu
Duygusal bi' aptal olmak her geçen gün
Daha fazla zorluyordu
Yaptım istediğim yanlışları
Hepsi ruhumu çok yordu
Ama söylesene yaptığım doğrular Hayatımda bana ne katıyordu
Benim istediğim bu değil
Hakettiğim hayat bu değil
Peki anne söylesene
Benim o çocuktan eksiğim neydi?
Tren yolculuklarında tak kulaklığını
Cama bakıp ağla
Gizle suratını insanlar sana acır gözler ile bakarlar
Yapmaya can atıp yapamadığın hayallerini dök bi' kağıda
Hayat bir arena korun her daim bi' favela içindesin bunu bil
Sana hissettiklerin değil istedikleri dayatılır ama yaşamak bu değil
Büyük bi' derinlik içindeyim
Üstümde başımda yara izlerim
Bütün hepsi kurtuldum demektir
Ölüm giziyle birlikte gelir
Bilemezsin elinden ne gelir
Seçenekler elzem değildir hiç
İksiri hazırla ölmek için
Git seçenek kalmadığı zaman iç
Bilemedim elimden ne gelir
Seçenekler elzem olmadı hiç
İksiri boşalttım mikrofonuma
Çıkan her kelimem zehirlenir