Γκρίζα σύννεφα
Αυτά τα γκρίζα σύννεφα
Στου ποταμού την άκρη
Είναι του μαύρου πρίγκιπα
Το φυλαγμένο δάκρυ
Είναι τα ρούχα που άφησε
Μια νύχτα ένα κορίτσι
Πριν να το κλέψει ο άνεμοσ
Και στ' όνειρο το κρύψει
Αχ πωσ κοιμάται η μέρα μου
Μεσ στα λουλούδια ανθίζει
Κι όταν ξυπνάει είναι πέρα μου
Κι ούτε μ' αναγνωρίζει
Αυτά τα γκρίζα σύννεφα
Που τ' ασημώνει η λύπη
Είναι του έρωτα φτερά
Όσο μακριά μου λείπει
Αυτά τα γκρίζα σύννεφα
Είναι πουλιά που τρέχουν
Είναι ψυχέσ ακοίμητεσ
Που σπίτια πια δεν έχουν
Είναι τα πικρολούλουδα
Και του ουρανού τα άνθη
Είναι στεφάνια αμάραντα
Στου χωρισμού τα πάθη