Δε θέλω πια να με θυμάσαι

Δε θέλω πια να είμαι κανενόσ
Όσο και να με τρώει ο καημόσ
Στη μοναξιά θα ζήσω
Κι ένα πρωί θα σβήσω
Σε μια ζωή που όλο γράφει προσεχώσ

Και δε θέλω πια να με θυμάσαι
Και δε θέλω πια να μ' αγαπάσ
Ούτε και από τα όνειρά μου να περνάσ

Δε θέλω πια κανείσ να μ' αγαπά
Εγώ είμαι ουρανόσ σε ξενιτιά
Στισ ερημιέσ γυρνάω
Και μέσα μου πονάω
Χωρίσ αγάπη κι από σένα μακριά

Και δε θέλω πια να με θυμάσαι
Και δε θέλω πια να μ' αγαπάσ
Ούτε και από τα όνειρά μου να περνάσ