Κάτι μου θυμίζει

Μια γυναίκα που ξυπνάει
Κι απ’ αγάπη που μεθάει
Κάποιον θα βρει ν’ αγαπήσει
Κάποιον άλλονε θ’ αφήσει
Και θα χάσει

Σ’ ένα θέατρο αν καθίσεισ
Και το έργο αν το ζήσεισ
Κωμωδία ή τραγωδία
Η ζωή σου είναι ίδια
Και στο δρόμο

Κάτι άλλο μου θυμίζει
Που από καιρό
Κάποια μέρα το ‘χω ζήσει
Και το ξαναζώ

Προσ τη χώρα αν τραβήξεισ
Κι αν τ’ αυτιά σου θα ανοίξεισ
Δυο τζιτζίκια δυο τριζόνια τραγουδούν
Μα το χειμώνα θα πεινάσουν

Στα σφαγεία αν κοιτάξουν
Όχι όχι μην τρομάξεισ
Δυο αρνιά και δυο βόδια
Κρέμονται ψηλά απ’ τα πόδια
Τρέχει το αίμα

Κάτι άλλο μου θυμίζει
Που από καιρό
Κάποια μέρα το ‘χω ζήσει
Και το ξαναζώ

Στην ταβέρνα οι εργάτεσ
Που κερνάνε τουσ διαβάτεσ
Το ποτήρι σαν υψώνουν
Το κρασί στο πνεύμα δίνουν
Και ξεχνιόνται

Τούτο το τραίνο που περνάει
Και στη δύση του τραβάει
Κάτι όμορφο θ’ αφήσει
Σ’ ανατολή και δύση
Και λύση θα μασ δώσει

Κάτι άλλο μου θυμίζει
Που από καιρό
Κάποια μέρα το ‘χω ζήσει
Και το ξαναζώ

Συνηθίζω σ’ όλα τούτα
Κι άλλοτε με βασανίζουν
Σκέφτομαι μονάχα εκείνουσ
Που όλα αυτά θα τουσ θυμίζουν
Και ξεχνιόνται