Πες

Με το παράπονο ξυπνώ
Με λύπηση κοιμάμαι
Γιατί τα μάτια σου τα δυο
Να λάμπουνε θυμάμαι πω πω

Πεσ μου πεσ μου τι θα γίνω
Σ’ αγαπώ και δε σ’ αφήνω
Δυόσμε μου παρηγοριά μου
Ρίζωσε μεσ την καρδιά μου

Μήτε πεινώ μήτε διψώ
Για τισ χαρέσ του κόσμου
Μονάχα εσένα λαχταρώ
Σκοτάδι μου και φωσ μου

Όλησ τησ πλάσησ τ’ ακριβά
Και να μου τ’ αρνηθούνε
Μου φτάνει που τα χείλη σου
Εμένα θα φιλούνε